 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Далёка ў полі, на пагорках варненскіх,
Дзе не чутно курортнай гаманы,
Сімфонію часоў яшчэ даварварскіх
У трыста скрыпак граюць цвыркуны.
За кожным стоеным кустом і кусьцікам,
На ўвесь прасьцяг безь межаў і граніц –
Азвончаная незямной акустыкай
Язычаская музыка грыміць!
Здаецца, сьвет увесь ёй зараз поўніцца.
Яна праходзіць праз мяне ўсяго:
Ты не забудзешся? Табе запомніцца
На лісьцях яблынь срэбнае сяйво?
Яна, здаецца, на зямлі не месьціцца –
То адляціць увысь і прападзе,
То раптам зноў вяртаецца з-пад месяца
I ў глыб начы мяне далей вядзе.
Далей, далей, нязьведанай сьцяжынкаю,
Дзе водар жніўня соладка п'яніць,
Дзе векавечнай песьняй старажытнаю
Сама зямля балгарская зьвініць.
Забуду многіх музыкантаў хвалёных,
Але й прад сьмерцю прыгадаю зноў –
Далёка ў полі, на пагорках варненскіх,
Язычаскія скрыпкі цвыркуноў.
1966
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
